Jeroen Neefs is sinds 1 oktober de nieuwe branchemanager voor Energy Storage NL, het FME-platform voor energieopslag- en conversietechnologie in Nederland. Hij vertelt over zijn nieuwe functie en de grootste uitdagingen in de energietransitie: “Voor mij is het onbegrijpelijk dat er zo traag gehandeld wordt. We hadden de situatie waar we nu in zitten al jaren geleden kunnen zien aankomen.”
Wat houdt uw nieuwe functie in?
Als branchemanager is het mijn taak om via energieopslag de Nederlandse energietransitie te versnellen. Dit doen we binnen ESNL samen met prachtige technologiebedrijven, kennisinstellingen, netbeheerders, etc. Waanzinnig leuk om vanuit verschillende invalshoeken samen te werken aan dat doel.
Wat trok u aan in deze functie en hoe bent u er terecht gekomen?
Ik was - en ben nog steeds ook – Public Affairs adviseur van FME, de ondernemersorganisatie van de Nederlandse technologische industrie, waar ESNL onder valt. Als Public Affairs adviseur is het mijn taak om de belangen te behartigen in de Tweede Kamer van de FME-leden op terrein van de energietransitie. Zodoende ben ik vaak in aanraking gekomen met de belangen van ESNL. Concreet heeft dit er bijvoorbeeld toe geleid dat via een motie is afgedwongen dat de dubbele heffing op energieopslag na vijf jaar lang lobbyen, komend jaar eindelijk zal verdwijnen.
Ik merkte wel dat je als Public Affairs adviseur altijd achter de schermen opereert: je adviseert anderen om een goede beslissing te maken. Ik wilde niet langer alleen adviseren, maar ook zelf de verantwoordelijkheid hiervoor dragen. Dit het liefste bij een organisatie waarin veel positieve beweging zit voor de energietransitie, dat komt namelijk overeen met mijn maatschappelijke drijfveren. Toen de positie bij ESNL beschikbaar kwam, was het voor mij als snel duidelijk dat ik hiervoor wilde gaan.
Wat hoopt u te leren in deze nieuwe functie?
Als Public Affairs adviseur moet je “weten wat je moet weten” en niet meer dan dat. Nu moet ik ook het bredere verhaal achter de technologie van energieopslag begrijpen. Je gaat veel meer van generalist naar specialist. Dat is best spannend, maar gelukkig helpen de ESNL-leden mij hierbij. Mijn agenda zit vol met kennismakingsgesprekken en werkbezoek naar te gekke opslaglocaties of bedrijven. Daarnaast hoop ik ook meer te leren over het bredere verenigingsmanagement: waar wil je als club naartoe bewegen en hoe krijg je daar je leden in mee?
Wat is volgens u de grootste uitdaging op het gebied van de energietransitie?
Ons elektriciteitsnet zit op dit moment muurvast. Kleine zonne- en windprojecten kunnen niet meer worden aangesloten op het net. Dit is funest voor het draagvlak bij de energietransitie, terwijl ook onze economische groei gevaar loopt omdat bedrijfsuitbreidingen op bepaalde locaties in ons land niet meer mogelijk zijn. Door in te zetten op energieopslag zorgen we ervoor dat ons elektriciteitsnet stabieler word: energie opslaan in tijden van overvloed aan zon en wind en juist inzetten ten tijden van tekorten. De uitdaging zal zijn om dit de politiek en overheid duidelijk te maken, maar ook netbeheerders en financiers hiervan te overtuigen. Om ervoor te zorgen dat de businesscase voor energieopslag steeds aantrekkelijker wordt en daardoor meer wordt ingezet.
Wat is uw grootste ergernis met betrekking tot klimaatbeleid?
De bureaucratie en daardoor de traagheid bij de energietransitie. Ik ben gedreven door snelheid, geduld is niet mijn sterkste kant. Iedereen ziet wat voor problemen er zijn, specifiek rondom het elektriciteitsnet. De traagheid hoe we hier naar handelen is daarom voor mij onbegrijpelijk. Al jaren geleden hadden we de situatie kunnen zien aankomen waarin we nu zitten. Zo’n maatregel als de dubbele heffing op energieopslag heeft zo’n vijf jaren geduurd om aan te pakken, terwijl iedereen zag hoe oneerlijk deze heffing was. Kijk nu hoe groot de problemen op het elektriciteitsnet zijn, dan valt voor mij niet uit te leggen waarom we zo lang hebben gewacht om zo’n maatregel uit te voeren.
Hoe probeert u uw eigen leven zo duurzaam mogelijk in te vullen?
Ik dacht zelf altijd dat ik vrij duurzaam leefde, maar mijn vriendin heeft daar nog een schepje bovenop gedaan. We eten vegetarisch, we hebben zonnepanelen op het dak, we doen de verwarming nooit aan en we sluiten alleen contracten af met duurzame financiers. Ik probeer zo duurzaam mogelijk te leven, maar kan ook nog veel dingen verbeteren zoals minder eten weggooien en gelijk boven het licht uitdoen,. Het zijn misschien allemaal kleine dingen, met een groot effect als we er allemaal meer op zouden te letten.
Wat is uw persoonlijke motto?
Ik vind dat iedere jongere een taak heeft om zijn of haar organisatie mee te nemen in maatschappelijke discussies, zoals de energietransitie. Er valt veel op- of aan te merken op mijn generatie, maar betrokken zijn we wel! Die maatschappelijke discussies moeten ook op de werkvloer besproken worden. Ik vind het daarom de taak van jongeren om het morele kompas van organisaties telkens aan het licht te houden en uiteindelijk voor beweging te zorgen.
