Hoe gaat het met de energietransitie in andere landen? We zijn gaan kijken in vier heel verschillende landen. Allereerst Marokko, waar behalve op windenergie nu ook wordt ingezet op de zon als energiebron.
Dit is een artikel uit de nieuwste editie van PONT, vakblad energie en duurzaamheid. Deze editie gaat over de internationale context van de energietransitie. Wil je het blad vier keer per jaar gratis thuis ontvangen? Schrijf je hier in .
Marokko timmerde steeds aardig aan de weg met duurzame energie. Dat is ook niet zo gek met een zoninstraling die tweemaal zo sterk is als in Nederland en een koning die duurzame energie volledig omarmt.
Het eerste ambitieuze energieplan verscheen in 2009 en mikte op 42 procent duurzame elektriciteit in 2020. Als eerste stap om dit te realiseren, werd in 2010 het Marokkaanse agentschap MASEN voor duurzame energie opgericht, met als motto endless energy for progress. Inmiddels beschikt Marokko over drie grote zonneparken met een totaal vermogen van 686 MWp en over windparken met een vermogen van 1788 MW. Het grootste zonnepark is Noor 1 (in Ouarzazate in het Atlasgebergte), met een vermogen van 580 MWp, zowel zon-PV als zonthermisch (concentrated solar power ‒ CSP). Met name dankzij windenergie is inmiddels 22 procent van de elektriciteitsvoorziening duurzaam, ongeveer de helft van het 2020-doel. Maar er wordt een been bijgetrokken: het doel voor 2030 is nu 52 procent en Marokko lijkt met een pijplijn van 2443 MWp zon- en 1930 MW windprojecten redelijk op koers te liggen.
Marokko heeft ook ambities rond groene waterstof. De in 2021 gepubliceerde waterstof-roadmap richt zich zowel op toepassing in de eigen industrie als op export naar onder meer Europa. Marokko is een van de grootste Afrikaanse producenten van kunstmest, met export naar zowel de Afrikaanse als de Europese markt. Hiervoor wordt wel veel ammonia geïmporteerd, wat zwaar drukt op de nationale begroting. Waterstof kan ammonia vervangen, en een eigen waterstofproductie met behulp van zonne-energie kan dus een goede zaak zijn. Daarnaast heeft Europa voor zijn klimaatplannen groene waterstof nodig en wil volgens het REPowerEU-plan in 2030 al 10 Mton importeren. Nederland heeft hiertoe al een intentieovereenkomst voor waterstofimport gesloten met Marokko. Inmiddels zijn in Marokko zeven groene waterstofprojecten gestart, die zullen resulteren in 10 GW elektrolysecapaciteit en een jaarlijkse productie van 8 Mton groene waterstof. Dat zou bijna voldoende zijn voor de Europese vraag in 2030.
Nog altijd komt 60 procent van de Marokkaanse stroom uit steenkool, die geïmporteerd moet worden uit vooral de Verenigde Staten. De ingebruikname van drie nieuwe zonneparken sinds 2016 is mooi, maar niet voldoende om de toename van het stoomgebruik (23 procent tussen 2016-2025) bij te houden. Om de ammonia-import te vervangen door groene waterstof, zou een zonnepark van 6000 MW nodig zijn ‒ tien keer de omvang van het park in Ouarzazate.
https://nieuws.marokko.nl/101794/marokko-bereikt-437-gigawatt-aan-hernieuwbare-energie-in-2024/ https://nl.walaw.press/articles/marokko_op_weg_om_een_%E2%80%8B%E2%80%8Bwereldwijd_knooppunt_voor_hernieuwbare_energie_te_worden/GMPSMGQRXWWQ
Dit artikel staat in PONT, vakblad energie en duurzaamheid (editie 2025-3). Ieder kwartaal duiken we met dit nieuwe magazine de diepte in, met interviews, verdiepingsartikelen en opinies van experts op het gebied van energie en duurzaamheid. En bovendien: je kunt het helemaal gratis in de bus ontvangen. Klik hier voor meer informatie of een kosteloos abonnement.
