De provincie Noord-Brabant moet een nieuw besluit nemen op een reeks verzoeken van twee milieuverenigingen die willen dat de vergunningen van een aantal veehouderijen vlakbij natuurgebieden worden ingetrokken of beperkt. Alle partijen moeten daarover met elkaar om tafel. Dit bepaalt de rechtbank Oost-Brabant vandaag.
De milieuverenigingen dienden een serie verzoeken in om de vergunningen van een aantal veehouderijen vlakbij de Natura 2000-gebieden 'Kampina & Oisterwijkse Vennen', 'Deurnsche Peel & Mariapeel', 'Groote Peel' en 'Kempenland-West' in te trekken of te beperken. De verenigingen vrezen kort gezegd voor onherstelbare schade aan de natuur door de stikstofdepositie van de bedrijven. De provincie wees de verzoeken af, waarna de milieuverenigingen naar de rechter stapten.
De provincie vindt het te ver gaan om de vergunningen in te trekken of te beperken. Zij wijst op de landelijke en provinciale maatregelen die worden genomen om te stikstofdepositie op de daarvoor gevoelige Natura 2000-gebieden te verminderen. Volgens de provincie kan worden volstaan met het bewerkstellingen van een blijvende daling van de stikstofdepositie op het gebied 'Kampina & Oisterwijkse Vennen'. Zij vindt het intrekken van de vergunningen of beperken van de bedrijven willekeurig, disproportioneel, onevenredig en voorbarig zo lang wordt gewerkt aan de uitvoering van de landelijke en provinciale maatregelen.
De rechtbank wil in deze uitspraak duidelijkheid geven over de afwikkeling van dit soort verzoeken. Daarom verzocht de rechtbank aan de provincie om meer duidelijkheid te verschaffen over de effectiviteit van de belangrijkste andere passende maatregelen, namelijk de Landelijke beëindigingsregeling veehouderijlocaties (LBV) en de Landelijke beëindigingsregeling veehouderijlocaties met piekbelasting (LBV-plus), om zo meer informatie te verkrijgen over het natuurbelang. Daarnaast bezocht de rechtbank bijna alle betrokken bedrijven en sprak met de veehouders in het bijzijn van de milieuverenigingen en de provincie.
De rechtbank staat in deze zaak voor lastige en ingewikkelde keuzes, omdat hier het natuurbelang tegenover de belangen van de betrokken veehouders staat. Een keuze voor het belang van de één, gaat ten koste van het belang van de ander. Dat realiseert de rechtbank zich maar al te goed.
In de gebieden ‘Deurnsche Peel & Mariapeel’ en ‘Groote Peel’ gaan alle beschermde habitats achteruit. In de andere gebieden gaan habitats achteruit of wordt achteruitgang niet uitgesloten. Dat is niet toegelaten. Er zal in dit geval een blijvende, substantiële daling van stikstofdepositie moeten plaatsvinden binnen één jaar. Het enkel bewerkstelligen van een blijvende daling van stikstofdepositie is in dit geval niet genoeg en te langzaam. De LBV en LBV-plus, waarbij de deelnemende bedrijven vrijwillig stoppen, hebben te weinig effect op de betrokken Natura 2000-gebieden.
De provincie moet passende maatregelen treffen voor de bedrijven. Alleen dit kan volgens de rechtbank leiden tot een relevante verbetering van (delen van) het gebied. De provincie moet bij de soort en de omvang van de passende maatregelen rekening houden met de omstandigheden van ieder geval. Gedeeltelijke intrekking kan een van de passende maatregelen zijn. Deze passende maatregelen moet de provincie bepalen in een nieuw besluit op het verzoek van de milieuverenigingen, in overleg met de bedrijven en de verenigingen. Partijen moeten dus met elkaar aan tafel. De provincie krijgt hiervoor een half jaar de tijd.
