Om het verlies aan biodiversiteit aan te pakken, moeten we onze economische, politieke, sociale en technologische systemen ingrijpend veranderen. We moeten ook onze productie- en consumptiesystemen die onze economie onderbouwen, transformeren. Een circulaire economie biedt een kader voor die transformatie. Door de economie een circulaire structuur te geven, kan de extractie van grondstoffen significant verminderd worden en krijgt biodiversiteit weer een kans om te stabiliseren.
In een eerder artikel onderschreven wij dat biodiversiteit een topprioriteit moet worden. In dit artikel verbinden we het verlies aan biodiversiteit aan een ander hedendaagse vraagstuk: circulaire economie.
De realisatie van een circulaire economie is gebaseerd op 3 sleutelprincipes:
Eliminatie van afval en vervuiling
Denk hierbij aan substantiële veranderingen, zoals de substitutie van plastic verpakkingen
Circuleren van producten en materialen
Zo hou je afval uit de natuur en zijn er minder grondstoffen nodig
Regenereren van natuurlijke systemen
Oplossingen voor regeneratieve ecosystemen, zoals het teruggeven van nutriënten aan de grond om een equilibrium te behouden
Door deze principes toe te passen, zijn er minder grondstoffen nodig waardoor we onze bronnen minder uitputten en de biodiversiteit minder onder druk komt te staan.
Het lijkt alsof deze principes op grote schaal moeten worden toegepast, en dat is ook zo. Maar ook bedrijven en zelfs individuen kunnen bijdragen aan een circulaire economie, en daarmee aan een verminderende druk op biodiversiteit. Om dit te realiseren kan men de volgende stappen ondernemen:
Beoordeling van de invloed op en afhankelijkheid van de natuur
Stel wetenschappelijk onderbouwde doelenstellingen op om deze afhankelijkheid te verminderen
Identificeer circulaire kansen om te helpen deze doelen te bereiken
Samenwerking
Zoek innovatieve oplossingen en doe aan kennisdeling om onze gezamenlijke impact te minimaliseren
Om een voorbeeld te geven: Bedrijf X produceert een product waarvoor 100% nieuwe verpakkingsplastic wordt geproduceerd. Het bedrijf gaat over op gerecycled plastic waardoor de noodzaak van extractie wordt verminderd en de druk op biodiversiteit verkleind. Door kennisdeling binnen organisaties als het Kennisinstituut duurzaam verpakken, kan bedrijf X de wetenschap hierover verbreden en de ontwikkelingen volgen.
Met de juiste structuur en visie heeft een circulaire economie niet alleen voordelen vanuit een duurzame bril, maar ook enorme economische mogelijkheden.
Van alle gezette biodiversiteitsdoelstellingen van 2010 hebben we er geen enkele gehaald. Nu zaken als klimaatadaptatie, energietransitie en met name circulariteit steeds belangrijker worden, is duidelijk te zien dat deze onderwerpen veel overlap en samenhang bevatten. Daarom moeten we duurzame disciplines gaan integreren. Niet meer individueel kijken naar milieuproblemen, maar op zoek gaan naar overkoepelende oplossingen. Door onze economie te transformeren, helpen we niet alleen onze aarde, maar vooral ook onszelf.
Dit artikel is geschreven door Thijs Jannes en Fanauw Hoppe. Zij zien een mogelijke oplossingsrichting in de Doughnut Economy. Daar staan zij in een volgend artikel nader bij stil.
