Duitsland neemt in Europa het voortouw. In december 2021 start daar een proef met het bijmengen van groene waterstof in het aardgasnet.
Avacon, een dochter van energiemaatschappij E.ON, mengt de waterstof bij in een deel van het aardgasnet in Sachsen-Anhalt. Stapsgewijs wordt met ingang van december tot 20 procent waterstof toegevoegd.
Avacon en de Duitse vereniging van de gas- en waternetwerkbeheerders (DVGW) willen met dit project aantonen dat het aanpassen van netwerk en apparatuur niet nodig is. Volgens de participanten kunnen de huidige huishoudelijke apparaten zelfs tot aan 30 procent bijgemengd waterstof probleemloos aan. Ter voorbereiding zijn apparaten in het laboratorium al getest met 23 procent bijgemengd waterstof.
Prof. Dr. Gerald Linke, bestuursraadvoorzitter DVGW: “We willen in de praktijk laten zien dat de huidige aardgasinfrastructuur en de apparatuur geschikt zijn voor waterstof en dat het dus mogelijk is om hiermee een stap te zetten naar een waterstoftoepassing op weg naar een meer klimaatneutrale samenleving in Duitsland.
Het netwerk waar nu waterstof wordt bijgemengd is beperkt van omvang. Het gaat om 35 kilometer gasleiding, waarmee 350 huizen zijn verbonden. De gasgestookte verwarmingsinstallaties zijn van verschillende leeftijd en merk. Van verreweg de meeste apparaten is bekend dat die geschikt zijn voor waterstof. In vier woningen zijn nieuwe geplaatst. De installaties vertegenwoordigen volgens Avacon een breed pallet aan apparatuur die momenteel beschikbaar is of wordt gebruikt.
Het bijmengen van waterstof gaat in stappen. In december start Avacon met 6 procent gedurende vier weken. In die periode zijn er steekproefsgewijze controles van de apparatuur. De volgende stappen zijn 10, 15 en 20 procent die in fases zijn uitgesmeerd tot in stookseizoen 2022/2023. De 15 procent is bijvoorbeeld gepland voor het eerste kwartaal van 2022.
Het project moet aantonen in hoeverre aardgasinfrastructuur en apparatuur geschikt zijn voor 20 procent bijmenging op de lange duur of welke technische aanpassingen toch nodig zijn om de inzet van waterstof op zeer grote schaal permanent mogelijk te maken.
