In december vorig jaar startte Jacco Karens als juridisch adviseur omgevingsrecht en duurzaamheid bij AT Osborne. Met zijn juridische kennis wil hij een verschil maken op het gebied van duurzaamheid in de publieke sector. Het onderwerp van het proefschrift dat Karens daarnaast in januari aan de Rijksuniversiteit Groningen mocht verdedigen ligt in het zelfde straatje; verduurzamingsverplichtingen in het omgevingsplan. PONT | Klimaat stelde Karens een paar vragen over zijn recente carrièreswitch.
Eind vorig jaar rondde ik mijn proefschrift aan de Rijksuniversiteit Groningen af. Juist op zo’n bepalend moment komt de vraag op je af wat je daarna wilt doen. Ik heb een hele stevige theoretische basis in het omgevingsrecht, maar merkte dat ik juist ook impact wilde maken in concrete projecten. En dat ik overheden wilde helpen met het gebruik van bijvoorbeeld de nieuwe Omgevingswet voor duurzaamheidsdoelen. Dat vond ik bij AT Osborne, een perfecte plek om als jurist bezig te zijn met de vertaling van beleidsdoelen naar juridische kansen en daarbij samen te werken met mensen uit verschillende disciplines. Die ook nog eens hele plezierige en gedreven mensen blijken te zijn, dus wat wil je dan nog meer?
De klimaattransitie is een systeemverandering. Hoe vertaal je zo’n enorme en allesomvattende opgave dan naar concrete acties. En welke rol is daarbij weggelegd voor de publieke sector, de markt en burgers? Ik hoop dat ik met mijn theoretische kennis over het juridische systeem kan bijdragen aan praktische en uitvoerbare oplossingen vanuit juridisch perspectief.
Klimaat wordt steeds meer een vraagstuk dat verplichtingen schept voor de overheid: denk aan de recente uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Mijn rol ligt bij advisering over de uitvoering van die verplichtingen. Hoe doe je dat als overheid? Wie heb je daarbij nodig en wat zijn de kaders en knoppen waar je aan kunt draaien? Op dit moment ben ik bijvoorbeeld bezig met thema’s als warmtenetten, netcongestie, elektriciteitsopslag en energy-hubs. Stuk voor stuk thema’s waar AT Osborne kan helpen om een positie te bepalen en de inzet van juridische instrumenten daarop aan te laten sluiten.
Uiteindelijk toch wel de vraag hoe je de balans vindt tussen het halen van klimaatdoelen, het behouden van draagvlak en het verdelen van baten en lasten. Klimaatrechtvaardigheid is steeds meer een thema geworden de afgelopen jaren. Die balans maakt de discussies alleen niet makkelijker, denk bijvoorbeeld aan het afbouwen van de salderingsregeling voor zonnepanelen.
Duurzaam leven betekent volgens mij vooral ook dat je aandacht hebt voor het feit dat alles wat er is er niet vanzelf is. En dat je dankbaarheid vindt in wat je hebt, in plaats van steeds te streven naar meer. Tevredenheid is de beste emissiereductie. Hoe je die houding dan invult is, denk ik, voor iedereen anders. Zo eet ik biologisch en bijna vegetarisch. Maar dat kost me geen moeite, omdat ik het ook wel leuk vind. Als het gaat om autorijden of vliegen, dan doen meer sobere keuzes meer pijn.
Gebroeders Karamazov van Dostojevski. Je moet even doorbijten maar wat een fenomenaal boek.
