Bestaande strategieën, mits consequent toegepast, kunnen de uitstoot van methaan in de veehouderij voldoende terugdringen om de sector in staat te stellen de gestelde doelen voor 2030 te behalen waarmee de opwarming van de aarde tot 1.5 graden Celsius beperkt blijft. Dat is de belangrijkste conclusie uit een meta-analyse gepubliceerd in The Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Voorbehoud bij dit goede nieuws is dat de meest effectieve strategieën volledig worden ingezet.
“Alleen met een eensgezinde aanpak kunnen landen hun doelen halen. Hindernissen die een aanpak in de weg staan dienen geïdentificeerd en opgelost te worden, en de strategieën geïmplementeerd”, zegt universitair hoofddocent Jan Dijkstra van Wageningen University & Research. “Beperkende factoren kunnen, bijvoorbeeld, een gebrek aan technologieën of financiële middelen zijn om deze strategieën of methoden toe te passen. Dat speelt met name op het platteland.”
Dijkstra is één van de vierentwintig experts van top-instellingen van over de hele wereld die honderden peer-reviewed onderzoeken hebben bestudeerd over methodes om de methaanuitstoot van herkauwers terug te dringen, zowel per product als in absolute zin.
Herkauwers worden, met name in armere landen, voor verschillende doeleinden gebruikt. Vanwege de bijdrage die deze landen leveren aan de duurzaamheidsdoelstellingen (SDG’s) van de Verenigde Naties, richtten de auteurs zich op manieren om de productie van methaan in het darmstelsel terug te dringen zonder de productiecapaciteit van de dieren zelf te beïnvloeden. Er werden drie voederstrategieën geïdentificeerd waarmee de methaanuitstoot per kilogram melk of vlees met gemiddeld twaalf procent daalde, terwijl de productie van het dier verhoogd werd. Deze methoden zijn: verhogen inname van voedsel, koeien laten grazen op jonger gras en meer krachtvoer.
Daarnaast vond men vijf manieren om de gemiddelde methaanuitstoot met zeventien procent terug te dringen per eenheid, en ook nog eens een totale reductie van meer dan twintig procent te realiseren met relatief geringe gevolgen voor de productiviteit van de dieren. Dat werd bereikt door het voeren van methaanremmers, oliën en vetten en nitraat, met daarnaast tannine-rijk ruwvoer.
Spoiler alert: de huidige strategieën zijn voldoende om de korte termijn doelen te halen, maar verder onderzoek is nodig om manieren te ontwikkelen waarmee de lange termijn doelen gehaald kunnen worden. Additionele strategieën of verbetering van de huidige methodes zullen nodig zijn om de doelen voor 2050 te halen, mede omdat de vraag naar dierlijke producten in de toekomst zal toenemen. De auteurs bestudeerden hoe het implementeren van de bovengenoemde aanpak bijdraagt aan het terugdringen van de methaanuitstoot in de veehouderij wereldwijd, in Europa en in Afrika.
In Europa waren verschillende scenario’s mogelijk waarbij niet alle aspecten van de meest effectieve strategieën nodig waren om de 2030 doelen te behalen, terwijl het volledig implementeren van de twee meest effectieve methoden voldoende zou zijn om de doelen voor 2050 te realiseren.
In Afrika daarentegen, zijn de bovengenoemde methoden ontoereikend om de doelen voor 2030 en 2050 te halen. “Dit komt doordat de bevolkingsgroei in Afrika leidt tot een hogere vraag naar producten uit de veehouderij, waardoor deze sector aanzienlijk zal groeien. Dat leidt tot een toename van broeikasgasemissies”, legt onderzoeker en coauteur André Bannink uit. “Bovendien beperkt afhankelijkheid van herkauwers in sommige regio’s de mogelijkheid om strategieën volledig te implementeren.”
