In de loop van weken en dagen is de Europese geschiedenis veranderd. Europa zal nooit meer zijn zoals het was. Alle illusies die iemand had over de bedoelingen van Poetin, over hoe hij de wereld ziet. Dingen die we al vele jaren konden weten, maar waarvan we dachten dat hij ze niet zou uitvoeren, zijn nu werkelijkheid geworden. Dit betekent dat we anders moeten gaan kijken; naar hoe we onszelf organiseren, hoe we onze collectieve veiligheid organiseren, hoe we onze veerkracht versterken, en hoe we onze respons versterken.
Want vandaag zijn onze gedachten bij de mensen in Oekraïne, die in deze ondraaglijke oorlog lijden onder barbaarse daden die op hen worden losgelaten; door hen de illusie van veilige corridors naar Russisch grondgebied te bieden, en vervolgens de veilige corridors te ontginnen. Je kunt het cynisme op geen enkele manier naar een hoger niveau tillen dan wat de Russen op dit moment doen.
We moeten onze solidariteit met het lijdende Oekraïense volk zo concreet mogelijk tot uitdrukking brengen. We moeten reageren op deze uitdaging. Poetin zal, als hij niet wordt tegengehouden, doorgaan tot hij het in zijn ogen rechtmatige Russische rijk heeft hersteld. En ik ben bang dat dit niet beperkt blijft tot Oekraïne.
Ik wil hiermee beginnen omdat, zoals sommigen van jullie weten, ik in Rusland heb gewoond. Ik heb het land de laatste drie decennia op de voet gevolgd. Ik heb vrienden in Rusland. Ik heb vrienden in Oekraïne. Zoals velen van ons hier. Er is geen Rus die deze oorlog wil. Oekraïners worden in een conflict gedwongen met mensen die zij als hun broeders en zusters beschouwen. Dit is Poetins oorlog en die moet tegen hem en zijn trawanten gericht zijn. Wij hebben een grote verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat het niet lukt. Dit moet, en zal, zijn Waterloo zijn.
In reactie hierop is het natuurlijk de belangrijkste taak van elke overheidsinstantie om te vechten voor de veiligheid van onze burgers. En dat betekent dat we opnieuw moeten kijken naar onze collectieve veiligheidsafspraken, dat we de Europese veiligheid moeten versterken en onze transatlantische banden moeten aanhalen.
Ik wil verwijzen naar de historische inleiding in de Bondsdag door kanselier Scholz op zondag, een week geleden. Hier heeft hij erkend dat we ons in een totaal nieuwe situatie bevinden en daarop gereageerd, en het hele idee van wat in het Duits "Wandel durch Handel" heet, is losgelaten.
We moeten opstaan. Dit is een ideologische confrontatie met iemand die ons veracht om onze waarden en die ons tegelijkertijd vreest om onze waarden. Poetin vreest de Europese Unie meer dan hij de NAVO vreest, omdat hij weet dat zijn burgers willen wat wij hebben, en niet wat hij op de lange termijn te bieden heeft.
Nu moeten we overgaan tot het onderwerp waarom ik hier ben. Ik denk dat het een historische vergissing zou zijn om uit deze veiligheidsuitdaging de conclusie te trekken dat dit betekent dat de Green Deal en Fit-for-55 op de lange baan kunnen worden geschoven.
Dat hadden we twee jaar geleden ook een beetje, met COVID. En toen ontdekten we al snel dat de Green Deal een aantal van de fundamentele antwoorden bood die we nodig hadden om op de uitdaging te reageren. We merkten dat we onze economie veerkrachtiger, duurzamer moeten maken. We moeten gebruik maken van de mogelijkheden van de digitale revolutie. En ik zou willen stellen dat we ons in een vergelijkbare situatie bevinden.
De enige manier waarop we niet onder druk kunnen komen te staan omdat we Poetin's klant zijn, is door niet langer zijn klant te zijn voor onze essentiële energiebronnen. De enige manier om dat te bereiken is door onze overgang naar hernieuwbare energiebronnen te versnellen.
Onze eigen energie maken, is het beste antwoord. Meer doen aan offshore windenergie, meer doen aan zonne-energie, meer doen aan waterstof, meer doen aan biomethaan. Voorlopig moeten we ook onze energiebronnen diversifiëren. We moeten ook meer vaart zetten achter investeringen in de gebouwde omgeving, zodat het energieverbruik echt daalt en dus ook de energierekening van onze burgers.
Ik denk dat het van het grootste belang is dat we begrijpen dat de Green Deal en Fit-for-55 niet minder dringend zijn geworden, maar misschien zelfs dringender vanwege de uitdaging die ons nu wordt voorgelegd. Want we kunnen ons niet in deze situatie bevinden, waarin we afhankelijk zijn van Russische energie waaraan voorwaarden verbonden zijn, zoals nu duidelijk het geval is. Deze overgang moet dus worden versneld.
We kunnen dit doen. We zullen u morgen ook plannen voorleggen om te laten zien hoe we dit kunnen doen. We moeten ervoor zorgen, zoals ik al zei, dat we onze bronnen diversifiëren zolang we nog fossiele brandstoffen nodig hebben. We moeten onze overgang naar hernieuwbare energie versnellen. We moeten verlichting brengen voor onze burgers die te veel lijden onder de hoge energieprijzen. We moeten er ook voor zorgen dat we klaar zijn voor de volgende winter. We hebben het geluk dat deze winter zacht is geweest, maar daar kun je niet op rekenen. Voor volgend jaar moeten we er dus voor zorgen dat onze reserves tot 80 of 90 procent op peil zijn, zodat we die uitdaging aankunnen. En daarvoor zullen we ook moeten diversifiëren. Dat is heel belangrijk.
Landbouw is een ander onderwerp. Geloof alstublieft niet in de illusie dat u de voedselproductie zou helpen door haar minder duurzaam te maken. Door niet te kiezen voor "van boer tot bord"-strategieën, door het niet veerkrachtiger te maken op het gebied van de natuurlijke omgeving en de voedselproductie. We moeten minder afhankelijk worden van kaliumchloride dat van elders komt, onder meer uit Rusland en Wit-Rusland. We moeten de hoeveelheid kunstmest verminderen die we nodig hebben en we moeten de hoeveelheid bestrijdingsmiddelen verminderen. Dus ook hier zou ik willen stellen dat "van boer tot bord" een deel van het antwoord is en niet een deel van het probleem. En ik ben meer dan bereid om hierover te discussiëren, maar ik ben er zeker van dat ook andere commissies in dit Parlement hierover zouden willen discussiëren.
Tot slot geloof ik dat als we de komende dagen en maanden de juiste keuzes maken, we deze uitdaging zullen overwinnen. We zullen onze burgers ervan kunnen overtuigen dat het in hun belang is om te blijven kiezen voor de overgang naar hernieuwbare energie, om te blijven kiezen voor de Green Deal en Fit-for-55. Maar we zullen alleen overtuigend zijn als dit door onze burgers wordt gezien als eerlijk tegenover hen. Daarom denk ik dat we ervoor moeten zorgen dat we het probleem van de energiearmoede aanpakken door onze lidstaten de instrumenten te geven om dat te doen. Maar ook door Europees beleid te ontwikkelen waarmee we het risico van energiearmoede kunnen aanpakken, is een essentiële voorwaarde, niet een bijkomend element van Fit-for-55 of de Green Deal. Het is een essentiële voorwaarde om onze burgers ervan te overtuigen samen deze weg in te slaan.
Ik geloof dat omdat energie zo'n essentieel element is in onze samenleving; om onze huizen te verwarmen, om onze auto's van brandstof te voorzien, om onze samenleving draaiende te houden en bij elkaar te houden. Dat moeten we voor ogen houden, want als we op dit punt falen, creëren we zelf de verdeeldheid in onze samenleving waar Poetin meer dan 20 jaar zoveel in heeft geïnvesteerd. Die investering is nu voor niets geweest. Want al diegenen die zijn beste vrienden zijn geweest, en we kennen er ook een aantal in dit Parlement, zijn nu ineens heel stil. Maar ik zou zeggen: neem het aan. Neem wat je al die jaren hebt gezegd.
Want jullie zijn degenen die hem hebben geholpen om verdeeldheid te zaaien in onze samenleving. Nu niet meer. We zullen verenigd staan. Maar ik herhaal dat we dat alleen kunnen als onze burgers begrijpen dat we in hun belang handelen en dat we ervoor zullen zorgen dat niemand achterblijft.
Dank u.
