Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat heeft een evaluatie uitgevoerd van de DKTI-regeling (Demonstratie Klimaattechnologieën en -innovaties). De DKTI-regeling is een middel van de overheid om de ontwikkeling van een duurzame transportsector stimuleren door projecten te subsidiëren waarin geëxperimenteerd wordt met het gebruik van duurzame transportmiddelen in de pre-commerciële fase. De evaluatie is ex-post (achteraf) gedaan en gaat over de eerste twee rondes van de DKTI-regeling (2017 en 2019). Het PBL is gevraagd om een onafhankelijke reflectie te geven over de kwaliteit van de evaluatie.
De evaluatie die het ministerie van IenW heeft uitgevoerd met betrekking tot de DKTI-regeling, geeft een adequate beschrijving van de projecten die met de middelen zijn gerealiseerd, maar is minder sterk in het aantonen van de effecten op het innovatieproces. Het enkel bevragen van de subsidie ontvangende partners in combinatie met een beperkte respons is daarvoor te kwetsbaar; een diepgaandere evaluatie zou nodig zijn, waarbij de beleidstheorie gedetailleerder is uitgewerkt. Het betrekken van niet-deelnemers in de enquête zou van toegevoegde waarde zijn geweest, evenals een concrete formulering van welke lessen er uit de experimenten zijn getrokken. Het voorstel in de evaluatie om in 2022 bij een steekproef van projecten meer de diepte in te gaan om de gerealiseerde innovatie beter zichtbaar te maken is hiervoor een stap in de goede richting.
Naast bovenstaande aanbevelingen, denkt het PBL dat het van toegevoegde waarde zou kunnen zijn om de evaluatie onderdeel te laten zijn van een bredere integrale monitoring. Er kan meer inzicht opgedaan worden door ook factoren buiten de regeling die van invloed zijn op de innovatieprocessen te monitoren. Dit gaat bijvoorbeeld om marktontwikkelingen, andere beleidsmaatregelen en invloed vanuit het buitenland (bijvoorbeeld Europa). Andersom zijn de effecten van de DKTI-regeling ook van belang voor de ontwikkeling van de bredere beleidscontext. Zo kan blijken (op basis van resultaten van een experiment) dat een bepaalde technologie niet geschikt gevonden wordt om deel uit te laten maken van het algehele (energie-) transitieproces.
