In deze publicatie worden de talrijke en complexe verbanden tussen de mondiale houtverwerkende industrie en de mondiale koolstofcyclus onderzocht, met als doel de koolstofvoetafdruk van de sector te karakteriseren. In de studie worden zes soorten effecten van de industrie bekeken: koolstofvastlegging en -opslag in bossen en bosproducten; emissies van productiefaciliteiten of van elektriciteitsproducenten die deze faciliteiten bevoorraden; andere emissies die toe te schrijven zijn aan de fabricage van producten; emissies van het vervoer en gebruik van producten; emissies die samenhangen met het beheer aan het einde van de levensduur; en emissies die elders in de samenleving worden vermeden dankzij de bosbouwindustrie. Wereldwijd kan het effect van de industrie op de koolstof in bossen niet kwantitatief worden beschreven vanwege het gebrek aan gegevens in vele delen van de wereld en de complexiteit van de toeleveringsketen van de industrie van grondstoffen. Gegevens uit sommige landen wijzen er echter op dat duurzame bosbeheerpraktijken doeltreffend kunnen zijn om de koolstofvoorraden in de bossen in de loop van de tijd stabiel te houden. Een deel van de koolstof die uit het bos wordt verwijderd, blijft opgeslagen in bosproducten, wat aanzienlijke voordelen oplevert.