The countries that make up the MENA region display wide diversity. One of the poorest countries in the world sits alongside two of the wealthiest, whilst the region’s natural resources range from immeasurable oil and gas reserves to some of the scantiest natural endowments anywhere in the world. Yet through this diversity runs a common thread: water scarcity. Now, through the impact of human development and climate change, the water resource itself is changing,bringing new risks and increasing the vulnerability of all those dependent on water. Chris Ward and Sandra Ruckstuhl assess the increased challenges now facing the countries of the region, placing particular emphasis on water scarcity and the resultant risks to livelihoods, food security and the environment. They evaluate the risks and reality of climate change in the region, and offer an assessment of the vulnerability of agriculture and livelihoods. In a final section, they explore the options for responding to the new challenges, including policy, institutional, economic and technical measures.

De landen die samen de MENA-regio vormen, vertonen een grote diversiteit. Een van de armste landen ter wereld ligt naast twee van de rijkste, terwijl de natuurlijke rijkdommen van de regio variëren van onmetelijke olie- en gasreserves tot enkele van de schaarsste natuurlijke rijkdommen waar ook ter wereld. Door deze diversiteit loopt echter een rode draad: waterschaarste. Door de invloed van de menselijke ontwikkeling en de klimaatverandering verandert de watervoorraad zelf, ontstaan er nieuwe risico’s en neemt de kwetsbaarheid toe van iedereen die van water afhankelijk is. Chris Ward en Sandra Ruckstuhl beoordelen de toegenomen uitdagingen waarmee de landen in de regio nu worden geconfronteerd, met bijzondere nadruk op waterschaarste en de daaruit voortvloeiende risico’s voor bestaansmiddelen, voedselzekerheid en het milieu. Zij evalueren de risico’s en de realiteit van de klimaatverandering in de regio, en geven een beoordeling van de kwetsbaarheid van de landbouw en de bestaansmiddelen. In een laatste deel onderzoeken zij de mogelijkheden om op de nieuwe uitdagingen te reageren, met inbegrip van beleids-, institutionele, economische en technische maatregelen.