Corporaties maken in de prestatieafspraken al 15 jaar duurzaamheidsafspraken over energielabels. Dit heeft zijn langste tijd gehad. Er zijn nu – terecht – landelijke afspraken over het uitfaseren van EFG-labels in 2028, maar waar gaan we op sturen op de lange termijn? Het wordt tijd voor concrete prestatieafspraken over CO2-uitstoot.
Waarom maken corporaties nog niet massaal afspraken over CO2? De reden is dat dit omgeven lijkt met onzekerheden. Bijoorbeeld: hoe gaan we het meten? Kun je wel sturen op CO2? Kunnen we onze beloften en ambities wel waarmaken? Vaak wordt het idee van CO2-afspraken gezien als iets van de toekomst. Het zou veel te risicovol zijn om daar nu al harde afspraken over te maken. Dat is heel begrijpelijk.
En toch: concrete afspraken zijn juist nu hard nodig om risico’s te beheersen. Het klimaatakkoord en het Europese programma ‘Fit For 55’ hebben beide als doelstelling het terugdringen van de CO2-uistoot. Dit vorm het beleidskader voor de Nederlandse overheid en is daarmee bepalend voor woningcorporaties. Hoe gaan we die doelen halen? Kan dat op een haalbare manier en zo ja, hoe dan? Veel corporaties weten dit niet, terwijl terwijl we deze doelen alleen kunnen halen als we nu gericht gaan sturen. Over risico’s gesproken…
Er zijn al mogelijkheden om op praktische wijze strategisch te sturen op CO2-uitstoot. Met het CO2-sturingsmodel van Over Morgen kunnen corporaties strategische CO2-scenario’s maken om erachter te komen wat voor hen haalbaar en uitvoerbaar is. En dat in een overzichtelijk dashboard met koppeling naar complexniveau. Niet door zware onderzoeken in hun bezit, maar gewoon op basis van systeemdata. Dit biedt een eerste beeld van welke doelstellingen voor 2030 haalbaar en betaalbaar zijn.
Dus, wil je als corporatie op tijd de verwachtingen managen? Ga nu alvast nadenken over sturen op CO2 in je portefeuillestrategie. En maak je prestatieafspraken SMART met concrete CO2-doelen.
