Ontwikkeling van energie-infrastructuur is een randvoorwaarde voor de verduurzaming van de industrie. Cluster Energiestrategieën (CES’en) zijn opgesteld om zicht te krijgen op de toekomstige behoefte aan infrastructuur. Het PBL heeft in samenwerking met TNO en RVO gereflecteerd op de CES’en 3.0.
Het opstellen van de CES’en 3.0 heeft de dialoog verbeterd tussen bedrijven, netbeheerders en overheden over de verduurzaming van de industrie. Bedrijven en netbeheerders zijn positief over de potentie van het Data Safe House (DSH) als centrale plek waar vertrouwelijke data gedeeld kan worden. Het draagvlak om tijd te investeren in het opstellen van CES’en neemt echter sterk af. Betrokkenen vanuit met name bedrijven ervaren de CES als dubbel werk. Ook lijkt de infrastructuurbehoefte op hoofdlijnen al duidelijk. Om het draagvlak voor deelname aan de CES’en te behouden, kan gekozen worden voor een CES-proces in lichtere vorm.
Als alle verduurzamingsprojecten uit de CES’en 3.0 worden uitgevoerd, kunnen ze in 2030 een emissiereductie opleveren van circa 37 megaton ten opzichte van 2021. Hierin is nog geen rekening gehouden met het effect op emissies bij de elektriciteitsproductie als gevolg van de toename van de elektriciteitsvraag van de industrie. Ruim 60 procent van de voorziene emissiereductie betreft projecten in de beginfase. Het is onwaarschijnlijk is dat alle voorziene emissiereductie in de CES’en 3.0 in 2030 al gerealiseerd zal zijn, en zelfs als dat lukt, is het waarschijnlijk niet genoeg om het indicatieve emissiedoel voor de industrie te halen.
De CES 3.0 herbevestigt in grote lijnen de behoefte aan energie-infrastructuur zoals die ook al in de CES 1.0 en CES 2.0 werd benoemd. De belangrijkste infrastructuurprojecten van nationaal belang die doorslaggevend zijn voor de verduurzaming van de industrie lijken inmiddels geïdentificeerd te zijn.
