De evolutie naar een groenere, betere wereld is veel meer dan een ideaal, het is een noodzaak, een evidentie. De mens zal zich in de nabije toekomst ànders verplaatsen, zal op een àndere manier energie opwekken en zal zich ànders voeden.

En toch zijn er krachten die deze evolutie afremmen of in vraag willen stellen. Zo wil ‘s werelds machtigste man niet mee: Trump kiest voor het verleden, voor ‘oude’ energie (olie, gas en steenkool), voor economisch nationalisme, voor jobs en industrie boven klimaat. En hij is niet de enige die zich liever vastklampt aan een verouderd wereldbeeld, als antwoord op onzekerheid en onveiligheid.

Is dit slechts een laatste stuiptrekking en is de vergroening onstuitbaar? Of wat moet er gebeuren opdat de nieuwe wereld ook duurzame antwoorden biedt op het vlak van jobs, sociale zekerheid en welvaart?