In an era of abundance, at least part of humanity has stopped thinking about the future provision of basic vital resources such water, energy and food. Storage actions, with all their variants whether real or imagined, are sources of innovation in the provision and treatment of crucial resources. This book deals with cases of water, food, energy and biodiversity storage as a response to a new era of scarcity. Examining multilevel storage policies, consumers’ practices and local organisations, author Giorgio Osti explores a variety of examples such as the need to stock agriculture produce, the industry and practices of food conservation, the role of artificial water basins in controlling floods and droughts and the development of batteries able to compensate for the intermittence of renewable energy sources. Storage and self-sufficiency can be achieved in many technical ways, at different territorial levels and according to different policies or philosophies. Being more a grasshopper or an ant – the two extreme positions – depends not only on the technologies available but also on different analyses of the environment and different attitudes to the future. This book offers an environmentalist perspective that uncovers hidden or absent activities of ultramodern societies that will be useful to students of environmental sociology as well as those researching and studying at the interface of environmental studies and geography.
In een tijdperk van overvloed heeft althans een deel van de mensheid niet meer nagedacht over de toekomstige voorziening met vitale basisvoorraden zoals water, energie en voedsel. Opslagacties, in al hun varianten, echt of ingebeeld, zijn bronnen van innovatie in de voorziening en behandeling van cruciale hulpbronnen. Dit boek behandelt gevallen van opslag van water, voedsel, energie en biodiversiteit als antwoord op een nieuw tijdperk van schaarste. De auteur Giorgio Osti onderzoekt opslagbeleid op verschillende niveaus, consumentenpraktijken en lokale organisaties, en verkent een verscheidenheid aan voorbeelden zoals de noodzaak om landbouwproducten op te slaan, de industrie en praktijken van voedselconservering, de rol van kunstmatige waterbekkens bij het beheersen van overstromingen en droogtes en de ontwikkeling van batterijen die de intermitterendheid van hernieuwbare energiebronnen kunnen compenseren. Opslag en zelfvoorziening kunnen op vele technische manieren worden bereikt, op verschillende territoriale niveaus en volgens verschillende beleidslijnen of filosofieën. Of men meer een sprinkhaan of een mier is – de twee extreme posities – hangt niet alleen af van de beschikbare technologieën, maar ook van verschillende analyses van het milieu en verschillende houdingen tegenover de toekomst. Dit boek biedt een milieuperspectief dat verborgen of afwezige activiteiten van ultramoderne samenlevingen aan het licht brengt. Het zal nuttig zijn voor studenten milieusociologie en voor degenen die onderzoek doen en studeren op het raakvlak van milieustudies en geografie.
