De Kritische Depositiewaarde (KDW) is als omgevingswaarde in de Wet stikstofreductie en natuurverbetering opgenomen. Samen met landbouworganisaties, natuurorganisaties en provincies verkent minister Van der Wal voor Natuur en Stikstof of er een alternatief voor de KDW in de wet mogelijk is. Een alternatief moet uitgaan van de staat van de natuur én juridisch houdbaar zijn. Tijdens een eerste bijeenkomst hebben partijen afspraken gemaakt over hoe de verkenning gaat verlopen.
De KDW is de hoeveelheid stikstof in mol per hectare per jaar waarboven verslechtering van de kwaliteit van de natuur niet op voorhand is uit te sluiten. Voor elk type natuur is wetenschappelijk bepaald wat de KDW is: hoe stikstofgevoeliger de natuur, hoe lager de waarde. Op termijn moeten alle Europees beschermde planten, dieren en hun habitats een gunstige staat van instandhouding bereiken. Die wordt bereikt als de beschermde natuur zowel in omvang als kwaliteit weer blijvend floreert. Daarvoor moeten de condities die hiervoor nodig zijn, waaronder de maximale hoeveelheid stikstofneerslag, op orde worden gebracht.
In reactie op het rapport van de heer Remkes op 14 oktober 2022 heeft het kabinet aangegeven dat met betrokken partijen wordt onderzocht of en zo ja, hoe de wettelijke verankering van de KDW in de Wet stikstofreductie en natuurverbetering is te vervangen door een juridisch houdbare systematiek waarin de staat van de natuur bepalend is. De ambities op het gebied van stikstofreductie en natuurherstel blijven staan.
Doel van het proces is om gezamenlijk en stap voor stap te verkennen of er een alternatief is voor de KDW in de wet als sturingsinstrument voor het toewerken naar een gunstige staat van instandhouding volgens de Vogel- en Habitatrichtlijnen, waarbij gekeken wordt naar de condities van bodem en water, omdat dat essentiële onderdelen van de natuurkwaliteit zijn.
Naast de KDW in de wet als omgevingswaarde wordt de KDW ook als instrument gebruikt in vergunningverlening. De KDW wordt bij vergunningverlening gebruikt om significante effecten als gevolg van stikstofuitstoot bij een project al dan niet uit te kunnen sluiten. Daarvoor moet de best beschikbare wetenschappelijke kennis worden gebruikt. Deze verkenning naar alternatieve voor de KDW gaat – conform het advies van de heer Remkes – over de KDW in de rol van sturingsinstrument. De deelnemers aan de gesprekken zijn echter vrij om ook aanpalende onderwerpen ter sprake te brengen, zoals de relatie met toestemmingsverlening.
De partijen hebben afgesproken om in een transparant proces enkele onafhankelijke wetenschappers te vragen om een essay te schrijven over de vraag ‘is er een alternatief?’. Partijen kunnen hiervoor aandachtspunten meegeven. Vervolgens kunnen partijen schriftelijk hun gedachten en voorstellen, mede op basis van dit stuk, delen. Daarna wordt een divers expertteam vastgesteld dat de opdracht krijgt om een en ander uit te werken.
