Restwarmte is CO2-vrij, er wordt immers geen extra energie voor gebruikt. Als je een warmtepomp inzet om de temperatuur van de beschikbare restwarmte te verhogen, heeft restwarmte wel CO2-uitstoot: die van de elektriciteit waarmee de warmtepomp wordt aangedreven. Als elektriciteit volledig CO2-vrij is, volgens het Klimaatakkoord is dat in 2050, dan wordt die uitstoot ook nul.
De levering van restwarmte vermindert de lozing van warmte op het oppervlaktewater of in de lucht. Verder zullen bij de afnemers van restwarmte meestal behalve CO2 ook andere emissies afnemen omdat hun aardgasverbruik afneemt. Restwarmte komt meestal uit fabrieken die fossiele brandstoffen gebruiken, maar de restwarmte zelf is CO2-vrij. Fabrieken zullen door het klimaatbeleid voor de industrie ook verder moeten verduurzamen. Restwarmtebenutting zal daarom niet leiden tot een fossiele lock-in situatie waarin je afhankelijk blijft van fossiele brandstoffen.
Voor nieuwbouwprojecten van gebouwen geldt dat restwarmte mee mag tellen om te voldoen aan de energieprestatie-eisen van het bouwbesluit.
